دانستنیهای پماد کلوتریمازول
کلوتریمازول واژینال برای درمان عفونتهای قارچی یا مخمری واژن استفاده میشود. ویژگی اصلی کلوتریمازول این است که سوزش، خارش و ترشحات مرتبط با عفونتهای ذکرشده را کاهش میدهد. این دارو در گروه ضدقارچهای آزول قرار میگیرد و بنابراین نحوۀ عملکردش این است که رشد مخمر (قارچ) ایجادکنندۀ عفونت را متوقف میکند. کلوتریمازول اساساً به دو شکل تولید میشود: کرم واژینال و قرص واژینال. بعضی از انواع کلوتریمازولها نیز در قالب کرمهایی تولید میشوند که باید در ناحیۀ بیرونی اطراف واژن مورد استفاده قرار بگیرند.
توصیه می کنیم مقاله {علت سوزش واژن، پیشگیری و درمان} را مطالعه فرمائید.
کلوتریمازول چگونه اثر میکند؟
کلوتریمازول با حمله کردن به غشای سلولی قارچها باعث نابودی آنها میشود. به عبارت دقیقتر، قارچها مادهای به نام ارگوسترول تولید میکنند که ترکیب اساسی و مهمی در غشای سلولی قارچها است. همین ایجاد اختلال توسط کلوتریمازول در تولید ارگوسترول است که باعث شکلگیری سوراخهایی در غشای سلولی قارچها میشود.
غشای سلولی قارچها برای ادامۀ حیات و بقای آنها بسیار مهم است. این غشا اجازه نمیدهد که عناصر مختلف وارد سلول شوند و همچنین اجازه نمیدهد که عناصر درون سلول از آن بیرون بیایند. وقتی که کلوتریمازول این غشای سلولی قارچها را سوراخ میکند، مهمترین ترکیبات تشکیلدهندۀ قارچها به بیرون از غشای سلول نشت میکنند و در طی همین روند است که قارچها از بین میروند و عفونت مخمری واژن درمان میشود.
توصیه پزشکان این است که هرگز خودسرانه از کلوتریمازول استفاده نکنید و ابتدا با مراجعه به پزشک مطمئن شوید که آیا به عفونت واژن مبتلا هستید یا نه، زیرا این دارو فقط برای عفونتهای قارچی واژن کارکرد دارد. شاید مشکل شما به نوع دیگری از عفونتها مرتبط باشد و در نتیجه به داروی متفاوتی نیاز داشته باشید.
اگر تب، لرز، علائم شبهآنفولانزا،درد معده و درد زیرشکم، و یا ترشحات بدبوی واژن داشتید، از این دارو استفاده نکنید. در این شرایط سریعاً با پزشک خودتان تماس بگیرید یا نزد او بروید چون این موارد میتوانند نشاندهنده عفونت جدیتری باشند.
چگونه از کرم کلوتریمازول استفاده کنیم؟
اگر از کلوتریمازول بدون نسخۀ پزشک استفاده میکنید، همۀ دستورالعملهای مربوط به دارو را پیش از استفاده با دقت بخوانید. اگر هم سوالی داشتید، حتماً از داروساز یا پزشک خودتان بپرسید. در مواردی هم که پزشک دارو را تجویز کرده است، حتماً طبق دستورالعمل پزشک پیش بروید.
کرم کلوتریمازول فقط برای استفادۀ واژینال یا درونواژنی است. پس باید قبل و بعد از استعمال کرم کلوتریمازول حتماً دستها را با دقت کافی و بهطور کامل بشویید. ضمناً از هر گونه تماس این کرم با چشمها جلوگیری کنید.
استفاده از کلوتریمازول باید طبق دستور تجویزی ادامه پیدا کند، حتی اگر علائم عفونت واژن پس از چند روز از بین برود یا قاعدگی شروع شود. توجه داشته باشید که توقف استفاده از دارو میتواند شرایط را برای بازگشت عفونت مخمری فراهم کند.
در دورهای که از کلوتریمازول استفاده میکنید، سراغ محصولاتی مانند تامپونها، اسپرمکشها، دوش واژینال یا دیگر محصولات واژینال نروید. نوارهای بهداشتی غیرمعطر برای قاعدگی یا جلوگیری از نشت دارو به لباسها کافی است.
اگر بیماری شما پس از ۳ روز بهبود نیافت یا بیشتر از ۷ روز ادامه پیدا کرد، حتماً این موضوع را به پزشک اطلاع بدهید. اگر هم عفونت در عرض ۲ ماه بازگشت، این مسئله باید به اطلاع پزشک برسد. گاهی لازم است که داروی متفاوت یا مکمل برای درمان عفونت واژن تجویز شود.
مقدار مصرف کلوتریمازول به شرایط پزشکی هر فرد و همچنین نحوۀ واکنش بدن او نسبت به دارو بستگی دارد. با این حال، کلوتریمازول معمولاً ۱ بار در روز موقع خواب شبانه و بهمدت ۱ تا ۷ شب استفاده میشود. البته پزشک میتواند دستورالعمل خاصی را برای هر فرد تجویز کند که پیروی از آن قطعاً ضروری است.
اگر با مشکل خارش و سوزش در اطراف ناحیۀ بیرونی واژن مواجه شدید، این کرم را به مقدار بسیار کمی روی ناحیۀ مورد نظر قرار دهید. این کار نباید بیشتر از ۱ تا ۲ بار در روز و همچنین نباید بیشتر از ۷ روز بیشتر ادامه پیدا کند.
توصیه می کنیم مقاله {چگونگی آلودگی و خارش رحم از دیدگاه طب سنتی} را مطالعه فرمائید.
عوارض جانبی کلوتریمازول چیست؟
از عوارض جانبی کلوتریمازول میتوان به سوزش، درد و خارش واژن یا مجاری ادرار اشاره کرد. گرفتگیها یا کرامپها در ناحیۀ زیر شکم نیز از دیگر عارضههای جانبی هستند. اگر هر کدام از این عارضهها تداوم پیدا کرد یا بدتر شد، حتماً به پزشکتان اطلاع دهید.
البته به یاد داشته باشید که اگر پزشک مصرف این دارو را برای شما تجویز کرده است، قطعاً به این تصمیم رسیده است که فواید کلوتریمازول برای شما بیشتر از مشکلات مربوط به عوارض جانبی آن است. ضمن اینکه بسیاری از افراد با مصرف کلوتریمازول دچار عوارض جانبی جدی و خاصی نمیشوند.
واکنش آلرژیک بسیار جدی نسبت به کلوتریمازول نیز بعید است، اما در صورت بروز این واکنشها حتماً به فوریتهای پزشکی مراجعه کنید. علائم واکنش آلرژیک جدی و خطرناک عبارتند از بثورات پوستی، خارش و تورم در صورت، زبان و گلو، سرگیجه شدید و اختلال در تنفس.
وقتی از کلوتریمازول برای درمان انواع خاصی از عفونتهای قارچی استفاده میکنید، نباید پوششهای کاملاً مسدودکننده روی باقیماندۀ کرم قرار دهید، زیرا این کار میتواند باعث تحریک پوست شود. بنابراین چنین کاری را انجام ندهید، مگر اینکه پزشک مستقیماً به شما انجام دادن این کار را توصیه کرده باشد.
اقدامات احتیاطی هنگام استفاده از کلوتریمازول
قبل از مصرف کلوتریمازول، حتماً آلرژی احتمالی نسبت به این دارو را با پزشک در میان بگذارید. آلرژی به هر گونه از ترکیبات دیگر داروهای ضدقارچ آزول (مانند ترکونازول و فلوکونازول) را هم باید به پزشک اطلاع دهید. در کنار اینها، باید هر گونه آلرژی دیگری را هم به پزشک اطلاع دهید. کلوتریمازول میتواند حاوی ترکیبات غیرفعالی باشد که در نهایت باعث واکنشهای آلرژیک یا مشکلات دیگر شود.
اگر به هر کدام از این مشکلات و بیماریها مبتلا بودید، حتماً این مسئله را قبل از مصرف کلوتریمازول به پزشک بگویید: بیماری دیابت، مشکلات سیستم ایمنی (مانند اچآیوی و ایدز) عفونتهای مخمر واژینال به صورت تکرارشونده (بیشتر از ۳ بار در ۶ ماه یا ۴ بار در ۱ سال).
در کنار این موارد، از پزشک بپرسید که آیا در طول دورۀ مصرف کلوتریمازول میتوانید آمیزش جنسی داشته باشید یا نه. این دارو میتواند محصولاتی مانند کاندومهای لاتکس را فرسوده کند، در نهایت باعث خرابی آنها شود و احتمال بارداری را افزایش دهد. بنابراین استفاده از کاندومهای لاتکس در دورۀ استفاده از کلوتریمازول ممکن نیست و شما باید با پزشک خود دربارۀ دیگر محصولات کنترل بارداری مانند کاندومهای پلیاورتان در این مدت مشورت کنید.
در دوران بارداری ، به هیچ وجه بدون نظر پزشک از کلوتریمازول استفاده نکنید. ضرورت و نحوۀ استفاده از کلوتریمازول در دوران بارداری کاملاً به نظر پزشک بستگی دارد.
تداخلات دارویی کلوتریمازول
اگر داروهای دیگر یا محصولات گیاهی را همزمان با کلوتریمازول استفاده کنید، احتمال تضعیف اثرات هر کدام از این داروها وجود دارد. ضمن این که چنین کاری میتواند خطر بروز عارضههای جانبی جدی را افزایش دهد یا مانع از کارکرد صحیح و کامل دارو شود. البته تداخلات دارویی در همه موارد اتفاق نمیافتد و مطلع کردن پزشک از داروهای مصرفی به جلوگیری از تداخلات دارویی یا کنترل آنها کمک میکند. با این حال، پزشک زمانی میتواند به شما کمک کند که شما پیش از شروع دورۀ درمان، فهرست همه داروها و محصولات مصرفی (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به او ارائه دهید.
بعضی از داروهایی که میتوانند خطر ابتلا به عفونتهای مخمر واژینال را افزایش دهند، عبارتند از آنتیبیوتیکها، کورتیکواسترئیدها (مانند پردنیزون) و داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب میکنند (مانند سیکلوسپورین و متوترکسات).
مصرف اشتباه یا مفرط کلوتریمازول
کلوتریمازول هرگز نباید به صورت خوراکی مصرف شود. اگر هم کسی به دلایل مختلف در استفاده از کلوتریمازول زیادهروی کند و علائم خطرناکی مانند بیهوشی ناگهانی و اختلال در تنفس داشته باشد، اطرافیانش باید سریعاً با اورژانس تماس بگیرند.
راهنمای استفاده از کلوتریمازول
هرگز داروی کلوتریمازول را به افراد دیگر توصیه نکنید یا این دارو را در اختیار دیگران قرار ندهید. برای جلوگیری از عفونتهای مخمر واژن هم ناحیۀ تناسلی را کاملا و بدون وقفه پس از دوش گرفتن، حمام رفتن، شنا کردن، دستشویی رفتن و غیره بشویید. ضمن اینکه باید از پوشیدن شلوارهای تنگ از هر جنسی، لباسهای زیر نایلونی و جورابشلواری خودداری کنید. لباس شنای خیس و لباسهای ورزشی نمناک و خیس از عرق هم نباید برای مدتزمان طولانی روی تن شما باقی بمانند. لباس زیر انتخابی شما هم باید نخی باشد و هر روز با یک لباس زیر تمیز تعویض شود.
فراموش کردن ساعت استفاده از دارو
اگر یک دوز مصرفی از کلوتریمازول را فراموش کردید، بلافاصله بعد از اینکه یادتان آمد، حتماً دارو را مصرف کنید، مگر اینکه نزدیک ساعت مصرف دوز بعدی باشد. در این صورت، لازم نیست دوز فراموششده را مصرف کنید و باید همان برنامه اصلی را ادامه دهید. بنابراین در این شرایط به هیچ وجه دوز مصرفی کلوتریمازول را دو برابر نکنید
توصیه می کنیم مقاله {ضعف سیستم ایمنی بدن در طب سنتی مقدمه خارش رحم} را مطالعه فرمائید.
طرز نگهداری
کرم کلوتریمازول باید در دمای اتاق، یعنی بین ۳۶ تا ۸۶ درجه فارنهایت یا ۲ تا ۳۰ درجه سانتیگراد، نگهداری شود و همیشه دور از تماس با نور و رطوبت باقی بماند. بنابراین هیچ وقت کلوتریمازول را در حمام یا دیگر بخشهای مرطوب خانه نگهداری نکنید. ضمن اینکه کلوتریمازول هم مانند همه داروهای دیگر باید از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور بماند.
منبع : WebMD ، Net Doctor