چرا بعضیها به اوج لذت جنسی نمیرسند؟
آنورگاسمی یعنی فقدان ارگاسم. در واقع، آنورگاسمی یک اصطلاح پزشکی است که عدم تجربه اوج لذت جنسی (ارگاسم) پس از تحریک جنسی فراوان را توصیف میکند و ویژگی تکرارشوندگی هم دارد. فقدان تجربه ارگاسم هم زنان را آزار میدهد و هم در روابط زنان با همسرشان اختلال ایجاد میکند. شدت ارگاسم در افراد مختلف با یکدیگر تفاوت دارد و حتی تعداد دفعات ارگاسم نیز شامل همین قاعده میشود. میزان تحریک لازم برای تجربه ارگاسم نیز در میان همه زنان یکسان نیست. به علاوه، تجربه ارگاسم همراه با افزایش سن تغییر مییابد و تحت تاثیر مشکلات یا بیماریهای مختلف و همچنین داروهای مصرفی قرار میگیرد. بنابراین، اگر از عدم تجربه ارگاسم رنج میبرید یا از کیفیت ارگاسمتان راضی نیستید، میتوانید با پزشک درباره مشکل آنورگاسمی صحبت کنید.
توصیه می کنیم مقاله { سردمزاجی زنان از تشخیص تا درمان } را مطالعه فرمائید.
علایم آنورگاسمی زنانه چیست؟
ارگاسم، نوعی احساس لذت جسمی شدید و رهایی از فشار است که با انقباضات غیرارادی و ریتمدار عضلههای کف لگن همراه میشود. حالتها و ویژگیهای ارگاسم در میان زنان مختلف با یکدیگر تفاوت دارد و حتی تجربه ارگاسم در یک فرد مشخص میتواند مورد به مورد متفاوت باشد. براساس تعاریف موجود، اساسیترین علامت آنورگاسمی شامل ناتوانی در رسیدن به ارگاسم یا تاخیر طولانی در رسیدن به ارگاسم است که باعث ایجاد ناراحتی و استرس برای فرد میشود. با این حال، انواع مختلفی از آنورگاسمی وجود دارد:
آنورگاسمی همیشگی:
فرد هرگز ارگاسم را تجربه نمیکند.
آنورگاسمی اکتسابی:
فرد قبلا ارگاسم را تجربه میکرده است ولی در حال حاضر برای رسیدن به ارگاسم دچار مشکل شده است.
آنورگاسمی موقعیتی:
فرد فقط تحت شرایط خاصی میتواند ارگاسم را تجربه کند.
آنورگاسمی عمومی:
فرد نمیتواند تحت هیچ موقعیت خاصی هم به ارگاسم برسد.
علتهای ابتلا به آنورگاسمی
ارگاسم، نوعی واکنش پیچیده به عوامل مختلف جسمانی، عاطفی و روانی است. وجود مشکل یا اختلال در هر کدام از این زمینهها میتواند توانایی ارگاسم زنان را دچار اختلال کند.
علتهای جسمانی
طیف وسیعی از بیماریها، تغییرات جسمانی و داروهای مختلف میتوانند ارگاسم زنان را با اختلال مواجه کنند:
بیماریهای مهم:
ابتلا به بیماریهای مهمی مانند اماس و پارکینسون و پیامدهای ناشی از آنها بر سلامت اعصاب و روان میتواند تجربه ارگاسم را برای زنان مختل کند. بیماری دیابت نیز در گروه همین بیماریهای مخرب برای ارگاسم قرار میگیرد.
بیماریهای زنانه:
برخی جراحیهای زنانه مانند هیسترکتومی (برداشتن رحم) یا جراحیهای سرطان میتوانند اثرات مخربی برای ارگاسم داشته باشند. به علاوه، عدم تجربه ارگاسم در اکثریت این موارد با مشکلات جنسی دیگری مانند مقاربت دردناک یا آزاردهنده همراه میشود.
داروها:
طیف متنوعی از داروهای تجویزی و داروهای بدون نسخه میتواند ارگاسم را دچار اختلال کند. داروهای فشار خون، داروهای مورد استفاده در درمان روانپریشی، آنتیهیستامینها و داروهای ضد افسردگی (مخصوصا دسته دارویی مهارکننده بازجذب سروتونین) در گروه همین داروها قرار میگیرند.
مصرف الکل و استعمال سیگار:
مصرف الکل، یکی از کارهایی است که به توانایی ارگاسم ضربه میزند. سیگار کشیدن نیز میتواند گردش خون در اندامهای جنسی را ضعیف کند و از این طریق ارگاسم را با اختلال مواجه کند.
افزایش سن:
همراه با افزایش سن، تغییرات عادی و طبیعیای در آناتومی بدن، هورمونها، سیستم عصبی و سیستم گردش خون اتفاق میافتند که همگی میتوانند تواناییهای جنسی افراد را تحت تاثیر قرار بدهند. کاهش یافتن سطح استروژن همزمان با دوره ورود به دوران یائسگی و همچنین تجربه علائم یائسگی مانند تعریق شبانه و تغییرات خلقی، همگی میتوانند ارگاسم را دچار اختلال کنند.
علتهای روانی
بسیاری از عوامل روانی در توانایی زنان برای تجربه ارگاسم نقش دارند:
- مشکلات مربوط به سلامت روان مانند افسردگی یا اضطراب
- تصویر ذهنی بد از بدن
- تنشها و فشارهای مالی
- باورهای فرهنگی و دینی
- خجالتی بودن
- عزت نفس پایین
- احساس گناه نسبت به لذت بردن از رابطه جنسی
- تجربه سوءاستفاده جنسی یا عاطفی در دورانهای گذشته زندگی
علتهای عاطفی
مشکلات زوجها از منظر عاطفی و همچنین در زندگی مشترک میتواند بر روابط جنسی آنها نیز تاثیر منفی بگذارد. این مشکلات عمدتا شامل موارد زیر میشوند:
- عدم ارتباط بینفردی صحیح با همسر
- نزاعها و دعواهای حلنشده
- عدم توانایی در تامین نیازهای جنسی و برآورده کردن خواستههای متقابل
- خیانت یا بیاعتمادی
- خشونتورزی یکی از طرفین در رابطه عاطفی
توصیه می کنیم مقاله { سوزش واژن، دلیل و درمان } را مطالعه فرمائید.
راههای تشخیص آنورگاسمی در زنان
بررسی و ارزیابی پزشکی برای تشخیص آنورگاسمی معمولا شامل موارد زیر میشود:
بررسی کامل سابقه پزشکی:
پزشک میتواند از فرد مورد نظر درباره سابقه مسایل جنسی، سابقه جراحیها و رابطه مشترک فعلیاش سوال کند. بنابراین، هرگز اجازه ندهید که خجالتزدگی مانع از ارائه پاسخهای صحیح و صادقانه به پزشک شود. فراموش نکنید که پاسخهای کامل و صحیح به پزشک کمک میکنند تا بتواند علت مشکلات شما را دقیقتر تشخیص بدهد.
معاینه بدنی:
پزشک احتمالا یک معاینه بدنی عمومی را برای فرد در نظر میگیرد تا علتهای جسمانی آنورگاسمی مانند بیماریهای مختلف را مورد ارزیابی قرار دهد. معاینه ناحیه تناسلی نیز میتواند در همین مرحله انجام شود تا پزشک بتواند مشکلات جسمانی واضح یا مشکلات ناشی از آناتومی بدن که منجر به اختلال در ارگاسم میشوند را بررسی کند.
درمان آنورگاسمی چیست؟
درمانهای متناسب برای آنورگاسمی پیش از هر چیزی به علت علایمی که تجربه میشوند، بستگی دارند. با این حال، این درمانها به طور کلی به دو گروه تغییرات در سبک زندگی و درمانهای دارویی تقسیم میشوند.
اصلاح سبک زندگی
برای بیشتر زنان، بخش اصلی و کلیدی درمان آنورگاسمی شامل رفع کردن مشکلات مختلف در زندگی مشترک و مقابله با عوامل استرسزا در زندگی روزمره میشود. تلاش برای کسب شناخت بهتر از بدن خود و امتحان کردن انواع مختلفی از محرکهای جنسی نیز میتوانند کمککننده باشند. در ادامه با جزئیات بیشتری از این تغییرات کاربردی آشنا میشویم:
شناخت بهتر بدن:
کسب شناخت بهتر از آناتومی بدن و پی بردن به این که در رابطه جنسی دقیقا چه خواستههایی از همسرتان دارید، میتواند رضایت جنسی شما را افزایش دهد و در نتیجه، کیفیت ارگاسم شما را بهتر کند. شما میتوانید از پزشک بخواهید که منابع مناسب برای آشنایی بهتر با آناتومی ناحیه تناسلی را به شما معرفی کند.
افزایش تحریک جنسی:
زنانی که هرگز ارگاسم را تجربه نکردهاند، عمدتا هرگز تحریک جنسی به اندازه کافی نیز نداشتهاند. بنابراین باید به این نکته توجه داشت که زنان برای رسیدن به ارگاسم باید تحریک مستقیم یا غیرمستقیم کلیتوریس را تجربه کنند.
تغییر موقعیتها در رابطه جنسی:
تغییر دادن موقعیتهای بدنی در رابطه جنسی میتواند روندها و شرایطی را ایجاد کند که در نهایت تحریک کلیتوریس را افزایش میدهند. کمک گرفتن از همسر برای تحریک کلیتوریس میتواند شرایط را بهتر کند.
جلسات مشاوره زوجدرمانی:
مشاورانی که تخصص زوجدرمانی دارند، میتوانند در حل مشکلات مربوط به زندگی مشترک شما نقش مثبتی داشته باشند و از این طریق کیفیت روابط جنسی شما را افزایش دهند.
درمانگری جنسی:
پزشکان متخصص در زمینه درمانگری جنسی به طور خاص برای مقابله با همین مشکلات آموزش دیدهاند. روندهای درمانی این متخصصان معمولا شامل آموزشهای جنسی مناسب، کمک به شکلگیری مهارتهای ارتباطی بهتر و تمرینهای رفتاری خاصی است که به زوجها ارائه میشود.
درمانهای دارویی
درمان مشکلات زمینهای:
اگر مشکل یا بیماری خاصی درحال ایجاد اختلال در تجربه ارگاسم باشد، درمان کردن این مشکل یا بیماری میتواند مشکل ارگاسم را نیز حل کند. تغییر دادن داروهایی که بهعنوان مختلکنندگان ارگاسم شناخته میشوند نیز میتواند علائم مربوط به آنورگاسمی را برطرف کند.
استروژندرمانی برای زنان یائسه:
اگر آنورگاسمی ناشی از علائم یائسگی مانند تعریق شبانه و گرگرفتگی باشد، استروژندرمانی برنامهریزیشده با استفاده از قرصها، ژلها یا شیوههای دیگر میتواند علائم آنورگاسمی را تسکین دهد و درنتیجه باعث بهبودی در واکنشهای جنسی زنان شود.
استروژندرمانی موضعی:
این شیوه از استروژندرمانی با کمک کرمهای واژینال یا شیافها و حلقههای آرامرهاشوندهای انجام میگیرد که باید وارد واژن شوند. استروژندرمانی موضعی میتواند گردش خون را در ناحیه تناسلی تقویت کند و از طریق تقویت تحریکپذیری جنسی، نقش موثری در مقابله با آنورگاسمی داشته باشد.
تستوستروندرمانی:
تستوسترون در عملکرد جنسی زنان نیز نقش دارد اما زوایای این نقشآفرینی هنوز روشن نیست. این شیوه در بعضی از نقاط جهان انجام میشود ولی هنوز در گروه موضوعات بحثبرانگیز پزشکی قرار دارد و سازمان غذا و داروی آمریکا نیز چنین شیوهای را برای درمان اختلالهای جنسی زنانه تایید نکرده است. عوارض جانبی این شیوه نیز شامل آکنه، افزایش موهای زائد بدن و طاسی با الگوی مردانه میشود.با اینحال، به نظر میرسد که تستوستروندرمانی برای زنانی که جراحی تخمدان (اوفورکتومی یا تخمدانبرداری) انجام دادهاند و درنتیجه دچار کمبود سطح تستوسترون شدهاند، اثربخشی بالایی دارد.
توصیه می کنیم مقاله { هفت راز سلامت و سعادت، راز اول مزاج شناسی } را مطالعه فرمائید.
درمانهای جایگزین برای آنورگاسمی
محصولات طبیعی مانند محصولاتی که حاوی الـآرژنین هستند، امروزه در داروخانههای معتبر به فروش میرسند و میتوانند برای بهبود بخشیدن به زندگی جنسی زنان مفید باشند. با اینحال، باید اضافه کنیم که مکملهای حاوی الـآرژنین و ترکیبات مشابه دیگر هنوز از منظر علمی بهخوبی مورد بررسی قرار نگرفتهاند و همچنین مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا نیز نیستند.
بنابراین قبل از آنکه سراغ مکملها و محصولات حاوی ترکیبات طبیعی بروید، حتما در مورد این کار با پزشک خودتان مشورت کنید زیرا این محصولات نیز میتوانند با عوارض جانبی همراه باشند و حتی بعضا با مصرف بعضی از داروها نیز تداخل ایجاد کنند.
مقابله با مشکل و حمایت دوجانبه
آنورگاسمی در هر سطحی که باشد، میتواند زنان را واقعا آزار بدهد و همچنین باعث آزار همسرشان نیز بشود. به علاوه، حساس شدن زنان نسبت به تجربه ارگاسم و تمرکز بیش از حد آنان برای رسیدن به ارگاسم میتواند اوضاع را بدتر کند. این در حالی است که همبستگی زوجها با یکدیگر و پشتیبانیشان از همدیگر، میتواند کار را برای حل مشکل راحتتر کند. در بعضی از موارد که آنورگاسمی رفعشدنی نیست، حفظ صمیمیت بین زوجها و تمرکز کردن روی لذت دوطرفه واقعا میتواند اختلال ارگاسم را جبران کند.
جامع و کامل ،عالی خسته نباشید
سلامت باشید.
ممنون از نظر جنابعالی.
خوشحال میشیم که با رهنمودهای خود ما را در هرچه بهتر شدن این وب سایت یاری فرمایید.