اگر میل ندارید، بخوانید!
میل جنسی زنان، به طور طبیعی، در طی دورههای مختلف زندگی تغییر میکند. دورههای تشدید یا تضعیف میل جنسی معمولا با شروع یا پایان روابط عاطفی و همچنین رویدادهای مهم زندگی زنان (مانند بارداری، یائسگی و ابتلا به بیماریها) همزمان میشود. اگر کاهش یا فقدان میل جنسی در جسم و روان یک زن ادامه پیدا کند یا این میل به صورت مکرر و متناوب در نوسان باشد و باعث آشفتگی و ناراحتی او شود، معمولا در اصطلاح عامیانه اینگونه عنوان میشود که آن خانم به سردمزاجی جنسی مبتلا شده است. اما ریشههای این سردمزاجی چیست و پزشکان چگونه آن را تشخیص میدهند و درمان میکنند؟ این مطلب به این پرسشها پاسخ خواهد داد.
توصیه می کنیم مقاله { سرطان رحم، سرطانی قابل درمان } را مطالعه فرمائید.
علائم سردمزاجی جنسی زنان
اگر تمایل جنسی شما برای داشتن رابطه جنسی عمدتا کمتر از تعداد دفعات تمایل همسرتان است، هیچیک از شما لزوما در گروه افراد ناهنجار از نظر تمایلات جنسی قرار نمیگیرید، هرچند که این تفاوتها میتوانند باعث آشفتگی و ناراحتی در روابط شما شوند. به همین ترتیب، حتی اگر میل جنسی شما نسبت به دورههای گذشته زندگیتان کمتر شود، همچنان ممکن است که رابطه عاطفی شما با همسرتان قویتر و مستحکمتر از همیشه باشد. بنابراین نباید یک اصل مهم را فراموش کنید: هیچ معیار دقیق و مطلقی برای تعیین کمبود میل جنسی در زنان وجود ندارد و این مساله در میان زنان مختلف کاملا متفاوت است. با این حال، علایم کمبود میل جنسی یا سردمزاجی جنسی را طبق حالتهای زیر دستهبندی میکنند:
- عدم علاقه و تمایل به هیچ نوعی از انواع فعالیتهای جنسی
- نداشتن افکار یا فانتزیهای جنسی به صورت مطلق یا کاملا به ندرت
- تجربه احساس اضطراب و نگرانی به علت نداشتن فعالیت جنسی یا فانتزیهای جنسی
علتهای سردمزاجی جنسی در زنان
تمایلات جنسی بر مبنای تعاملات پیچیدهای از عوامل متعدد شکل میگیرد که همگی بر صمیمیت در روابط عاطفی اثرگذار هستند. این عوامل عبارتاند از سلامت جسمی، سلامت عاطفی، تجربیات زندگی، باورها و عقاید، سبک زندگی و زندگی مشترک. اگر مشکلی در هر کدام از این عوامل وجود داشته باشد، تمایلات جنسی به راحتی تحت تاثیر این مشکل قرار خواهند گرفت.
ریشههای جسمی سردمزاجی
طیف وسیعی از بیماریها، تغییرات جسمی و مصرف داروها میتوانند باعث کاهش تمایلات جنسی یا ابتلا به سردمزاجی جنسی شوند:
بروز مشکلات در روابط جنسی:
اگر زنان درحین رابطه جنسی دچار درد شوند یا نتوانند ارگاسم (اوج لذت جنسی) را تجربه کنند، ممکن است با کاهش تمایلات جنسی مواجه شوند.
بروز بیماریهای مختلف:
بسیاری از بیماریهای غیرجنسی میتوانند بر تمایلات جنسی تاثیر منفی بگذارند که عبارتاند از آرتریت، سرطان، دیابت، فشار خون بالا، بیماری عروق قلبی (کرونری) و بیماریهای مغز و اعصاب (نورولوژیک).
بروز عارضه جانبی برخی داروها:
داروهای تجویزی خاصی مثل داروهای ضدافسردگی (خصوصا مهارکنندههای بازجذب سروتونین) در گروه داروهای کاهنده تمایلات جنسی قرار میگیرند.
الگوهای سبک زندگی ناسالم:
مصرف نوشیدنیهای الکلی و استعمال مواد مخدر دارای اثرات منفی و مخربی برای تمایلات جنسی هستند. حتی سیگار کشیدن هم گردش خون را در بدن ضعیف میکند و درنتیجه میتواند تمایلات جنسی را تضعیف کند.
انجام برخی اعمال جراحی:
تجربه هر گونه عمل جراحی در ناحیه پستانها یا اندام تناسلی میتواند بر تصویر ذهنی زنان از بدنشان تاثیر منفی بگذارد و درنتیجه با کاهش تمایلات جنسی آنان و اختلال در عملکرد جنسیشان باعث سردمزاجی جنسی شود.
خستگی جسمی و روانی:
خستگی ناشی از نگهداری کودکان یا والدین سالمند، یکی از عواملی است که میتواند تمایلات جنسی را در زنان تضعیف کند. البته خستگی جسمی و روانی ناشی از بیماریها یا جراحیها نیز میتواند نقش مهمی در کاهش تمایلات جنسی داشته باشد.
ریشههای هورمونی سردمزاجی
شکلگیری تغییرات در سطح هورمونهای بدن میتواند تمایلات جنسی را تغییر دهد. این تغییرات میتوانند تحت شرایط زیر اتفاق بیفتند:
یائسگی:
در دوران انتقالی یائسگی، سطح استروژن در بدن زنان کاهش مییابد. همین روند میتواند تمایل آنان را به رابطه جنسی کاهش دهد و به علت خشک کردن بافتهای واژینال (دستگاه تناسلی خارجی خانمها) باعث رابطه جنسی دردناک یا ناخوشایند برای آنها شود. اگرچه بسیاری از زنان در دوران انتقالی یائسگی و پس از آن همچنان تمایلات جنسی عادی دارند ولی بعضی از آنان واقعا از تضعیف تمایلات جنسی در این دورهها رنج میبرند.
بارداری و شیردهی:
تغییرات هورمونی در دوران بارداری، درست پس از تولد نوزاد و در دوران شیردهی، میتواند شدیدا تمایلات جنسی را ضعیف کند. خستگی، داشتن تصویر ذهنی مخدوش از بدن و فشارهای بارداری یا امور مربوط به مراقبت از نوزاد، همگی میتوانند اثرات منفی و مخربی برای تمایلات جنسی داشته باشند.
ریشههای روانی سردمزاجی
وضعیت ذهنی زنان و همچنین مردان میتواند اثرات مخربی برای تمایلات جنسی آنان داشته باشد. مهمترین علتهای روانشناختی از این منظر به عبارت زیر هستند:
- مشکلات سلامت روان مثل اختلال اضطرابی و افسردگی
- استرس مثل استرسهای اقتصادی یا استرسهای شغلی
- داشتن تصویر ذهنی نادرست از بدن
- عزت نفس ضعیف
- مورد سوء استفاده جنسی یا جسمی قرار گرفتن در گذشته
- داشتن تجربیات جنسی منفی و ناخوشایند در گذشته
مشکلات مربوط به زندگی مشترک
داشتن صمیمیت و نزدیکی عاطفی به همسر برای بسیاری از زنان، مهمترین عامل برای داشتن رابطه جنسی موفق و صمیمی است. بنابراین، وجود مشکلات مختلف در زندگی مشترک میتواند از مهمترین عوامل برای کاهش تمایلات جنسی در زنان باشد. پزشکان میگویند که تضعیف تمایلات جنسی از این منظر عمدتا به یکی از علتهای زیر برمیگردد:
- نداشتن رابطه عاطفی صمیمی با همسر
- وجود دعواها و نزاعهای خانوادگی حلنشده و دائمی
- عدم توانایی برای انتقال نیازهای جنسی یا اولویتهای جنسی به همسر
- مشکلات مربوط به اعتماد طرفین
توصیه می کنیم مقاله { سرطان گردن رحم از تشخیص تا درمان } را مطالعه فرمائید.
نحوه تشخیص سردمزاجی جنسی در زنان
طبق تعریفهای فعلی، اگر زنان مکررا فقدان تمایلات یا افکار جنسی را تجربه کنند و این فقدانها باعث احساس آشفتگی و ناراحتی در آنان شود، آن وقت میتوان گفت که فرد مورد نظر به سردمزاجی جنسی مبتلا است. البته چه این شرایط در مورد شما صدق کند و چه صدق نکند، پزشک میتواند علتهای مختلف را در مورد شما بررسی کند و در نهایت راهکارهای مناسب را پیش روی شما بگذارد. پزشکان علاوه بر اینکه قطعا سوالهایی در مورد سابقه پزشکی و وضعیت سلامت جنسی میپرسند، میتوانند کارهای زیر را هم انجام دهند:
معاینه لگن:
پزشک در این معاینه میتواند نشانههای تغییرات جسمی اثرگذار در کاهش تمایلات جنسی را بررسی کند که شامل مواردی مانند نازک شدن بافت اندام تناسلی، خشکی واژن یا یافتن نقطههای دردبرانگیز در بدن میشود.
تجویز آزمایشهای مورد نیاز:
پزشک میتواند آزمایش خون لازم را برای بررسی سطح هورمونها در بدن و همچنین مشکلات تیروئیدی برای شما تجویز کند. وضعیت دیابت، کلسترول خون بالا و اختلالات کبدی هم باید بررسی شوند.
ارجاع به متخصص مرتبط و مناسب:
متخصصان رواندرمانی یا درمانگران جنسی (سکسولوژیست) میتوانند عوامل مربوط به زندگی مشترک و عوامل عاطفی و روانی را بسیار بهتر ارزیابی کنند و در نتیجه علتیابی بهتری انجام دهند.
سبک زندگی و درمانهای خانگی سردمزاجی
ایجاد تغییرات ظاهرا کوچک ولی مهم در سبک زندگی میتواند تفاوتهای اساسی و چشمگری در تمایلات جنسی زنان ایجاد کند:
ورزش و فعالیت بدنی:
انجام دادن ورزشهای هوازی و تمرینهای قدرتی، به ویژه اگر به طور منظم صورت گیرد، میتواند استقامت را افزایش دهد، تصویر ذهنی از بدن را ارتقا بخشد، خلقوخو را تقویت کند و در نتیجه تمایلات جنسی را بهبود بخشد.
کاهش استرس:
پیدا کردن راهی برای مقابله با استرس شغلی، استرس اقتصادی و دردسرهای روزمره میتواند نقش موثری در ارتقای تمایلات جنسی داشته باشد.
برقراری ارتباط بهتر با همسر:
زوجهایی که برقراری ارتباط بینفردی در یک فضای آزاد و صادقانه را به خوبی یاد گرفتهاند و تمرین کردهاند، معمولا رابطه عاطفی صمیمیتر و قویتری با همدیگر دارند و در نتیجه رابطه جنسی موفقی را هم با یکدیگر تجربه میکنند.
صحبت کردن با همسر در مورد رابطه جنسی:
زوجهایی که در مورد خواستههای خودشان در رابطه جنسی با همدیگر صحبت میکنند و علاقهمندیهای خودشان را در این مورد به یکدیگر میگویند، صمیمیت جنسی بسیار بهتری میان خودشان بهوجود میآورند.
برای صمیمیت عاطفی تلاش کنید:
برنامهریزی کردن برای داشتن رابطه جنسی براساس تقویم و روزهای هفته، یکی از اشتباهاتی است که میتواند رابطه میان زوجها را کسلکننده و خستهکننده سازد. با این حال، اگر برای داشتن رابطه عاطفی صمیمی و موفق با همدیگر به خوبی تلاش کنید و برای این کار وقت بگذارید، نه تنها زندگی مشترکتان را بهبود میبخشید، بلکه تمایلات جنسی خود و همسرتان را نیز تقویت میکنید.
ایجاد تنوع در زندگی جنسی:
جدی گرفتن تنوع در زندگی جنسی، کار سادهای است. زوجها میتوانند با انتخاب یک زمان متفاوت، محل متفاوت یا موقعیت متفاوت برای داشتن این رابطه، پیامدهای مثبت این تنوع را ببینند.
حذف عادتهای مضر و ناسالم:
سیگار کشیدن، مصرف نوشیدنیهای الکلی و استعمال مواد مخدر، همگی جزو عادتهای ناسالمی هستند که میل جنسی را تضعیف و تخریب میکنند. این در حالی است که اگر چنین عادتهای ناسالمی را کنار بگذارید، نه تنها تمایلات جنسی خودتان را تقویت میکنید، بلکه سلامت عمومیتان نیز در وضعیت بهتری قرار میگیرد.
چه موقع باید به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر به هر دلیلی در مورد ضعف میل جنسی خودتان نگران هستید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. راهحلهایی که پزشک در مرحله او به شما پیشنهاد میکند، میتواند توصیههایی بسیار ساده مانند اصلاح سبک زندگی یا تغییر داروهای مصرفی یا تلاش برای بهبود بیماریهایی مثل دیابت و فشار خون بالا باشد. پزشکان مختلف و خصوصا متخصصان زنان درباره زندگی جنسیتان قطعا از شما سوالهایی خواهند پرسید و شما نباید این فرصت مناسب برای بیان کردن نگرانیهایتان را در مطب پزشک از دست بدهید. حتی اگر پزشک موضوع مورد نظرتان را پیش نکشید، بهتر است خودتان مساله را پیش بکشید و از او راهنمایی بخواهید. فراموش نکنید که داشتن زندگی جنسی سالم و مطلوب، بخش مهمی از سلامت عمومی و احساس آسایش عمومی شما را تشکیل میدهد و توجه داشته باشید که برطرف نشدن مشکلات شما بیشتر از همه به خودتان و همچنین به زندگی مشترک با همسرتان آسیب میرساند.
توصیه می کنیم مقاله { هموروئید یا بواسیر؛ علل و راهحل } را مطالعه فرمائید.
منبع: Mayo clinic