پیرونی آقایان از تشخیص تا درمان

 بیماری پیرونی چیست؟ چه علایم و عوارضی دارد؟ پزشکان چگونه درمانش می‌کنند؟

بیماری پیرونی یک بیماری مردانه است که به موجب آن، نوعی بافت فیبروزی درون آلت تناسلی مردانه شکل می‌گیرد و باعث کجی یا انحنای غیرطبیعی آلت تناسلی در حالت نعوظ می‌شود. این وضعیت معمولا احساس درد شدیدی در هنگام مقاربت به دنبال دارد. البته آلت تناسلی آقایان از نظر شکل و اندازه کاملا متفاوت است و داشتن نعوظ حتی در وضعیت خمیده و انحنادار نیز همیشه نگرانی به دنبال ندارد. با این ‌حال، در بیماری پیرونی، خمیدگی آلت تناسلی به شکلی است که کاملا آشکار و همراه با درد شدید است.

این اختلال می‌تواند مانع از برقراری رابطه جنسی شود یا حتی شکل‌گیری نعوظ و حفظ نعوظ را مختل کند. به همین دلیل است که این بیماری می‌تواند به اختلال نعوظ در آقایان منجر شود و بر همین مبناست که بیماری پیرونی برای بسیاری از مردان با تجربه استرس و اضطراب شدید همراه است.

این بیماری در بعضی از موارد به صورت خود به خودی و پس از مدتی برطرف می‌شود، اما در بیشتر موارد این مشکل پایدار باقی می‌ماند و گاهی به مرور شدت بیشتری نیز به خود می‌گیرد. اگر انحنای ناشی از بیماری پیرونی در آلت تناسلی به اندازه‌ای شدید باشد که از رابطه جنسی کامل و موفق جلوگیری کند، کمک گرفتن از روندهای درمانی برای مقابله با این اختلال ضرورت پیدا می‌کند.

توصیه می کنیم مقاله { بررسی و تدابیر بیماری هموروئید یا بواسیر در طب ابن سینایی } را مطالعه فرمائید.

بیماری پیرونی چند مرحله دارد؟

بیماری پیرونی عمدتا دو مرحل را پشت سر می‌گذارد: مرحله حاد و مرحله مزمن. در هر دو مرحله حاد و مزمن، پیرونی می‌تواند باعث بروز مشکلات مختلف در برقراری رابطه جنسی شود و با اختلال نعوظ همراه شود.

• مرحله حاد:

مرحله حاد این بیماری معمولا بین ۶ تا ۱۸ ماه طول می‌کشد. در طول این مدت، پلاک‌هایی در آلت تناسلی شکل‌ می‌گیرد، خمیدگی یا انحنای آلت تناسلی بدتر می‌شود و فرد ممکن است در حالت نعوظ با احساس درد مواجه شود.

• مرحله مزمن:

مرحله مزمن زمانی معنا می‌یابد که پلاک‌ها دیگر رشد نکنند و آلت تناسلی دیگر از نظر خمیدگی یا انحنا تغییر شکل نداشته باشد. اگر نعوظ در مرحله حاد با درد همراه بوده است، معمولا در مرحله مزمن این درد کاهش پیدا می‌کند یا از بین می‌رود.

بیماری پیرونی چه علایم و نشانه‌هایی دارد؟

علایم و نشانه‌های بیماری پیرونی می‌توانند به صورت ناگهانی ظاهر شوند یا کاملا به تدریج نمایان گردند. شایع‌ترین و مهم‌ترین این علائم و نشانه‌ها به ترتیب زیر هستند:

• بافت جوشگاهی:

بافت جوشگاهی یا پلاک ناشی از بیماری پیرونی را می‌توان زیر پوست آلت تناسلی به شکل نوعی توده مسطح یا نوعی نوار دارای بافت سفت و سخت احساس کرد.

• انحنا یا خمیدگی آشکار در آلت تناسلی:

آلت تناسلی مردانه در بیماری پیرونی ممکن است که به سمت بالا، به سمت پایین یا به یکی از طرفین چپ یا راست خمیده شود. در بعضی از موارد ابتلا به بیماری پیرونی، آلت تناسلی پس از نعوظ ممکن است حالت باریک‌شدگی یا دندانه‌دار پیدا کند یا حتی به شکلی شبیه به ساعت شنی دربیاید و تنه آلت تناسلی حالت سفت و باریکی به خودش بگیرد.

• مشکلات مربوط به نعوظ:

بیماری پیرونی می‌تواند باعث اختلال در رسیدن به حالت نعوظ یا حفظ حالت نعوظ شود و در نهایت فرد را به اختلال نعوظ مبتلا کند.

• کوتاه‌شدگی آلت تناسلی:

یکی از نشانه‌های بیماری پیرونی، کوتاه‌شدگی آلت تناسلی نسبت به حالت عادی‌اش است.

• درد:

افراد مبتلا به بیماری پیرونی ممکن است در حالت نعوظ یا حتی در حالت عادی، درد را در آلت تناسلی خود احساس کنند.

انحنا یا خمیدگی ناشی از بیماری پیرونی ممکن است که به تدریج بدتر شود. با این حال و در مراحلی از این بیماری، این مشکل حالت پایدار به خود می‌گیرد. احساس درد در مواقع نعوظ هم معمولا در عرض یک تا دو سال بهبود پیدا می‌کند، بافت اسکار و خمیدگی ناشی از این بیماری عمدتا باقی می‌ماند. در بعضی از موارد هم البته خمیدگی و درد ناشی از بیماری پیرونی بدون نیاز به درمان و به صورت خود به خودی برطرف می‌شود.

چه موقع باید به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر درد در هنگام نعوظ یا خمیدگی آلت تناسلی در این حالت مانع از برقراری رابطه جنسی موفق و کامل می‌شود یا حس استرس و اضطراب آزاردهنده‌ای در شما به‌ وجود می‌آورد، حتما به پزشک مراجعه کنید. قبل از مراجعه به پزشک نیز حتما فهرست زیر را تهیه کنید:

• علایمی که تجربه می‌کنید، از جمله مواردی که ظاهرا از نظر شما ربطی به بیماری پیرونی ندارند.
• اطلاعات شخصی مهم، از جمله عوامل فشار اساسی در زندگی یا تغییرات اساسی در زندگی.
• فهرست داروهای مصرفی، از جمله ویتامین‌ها و مکمل‌ها.
• سابقه صدمات واردشده به آلت تناسلی.
• سابقه خانوادگی ابتلا به بیماری پیرونی.

توصیه می کنیم مقاله { هفت راز سلامت و سعادت، راز اول، مزاج شناسی } را مطالعه فرمائید.

چرا بعضی آقایان به بیماری پیرونی دچار می‌شوند؟

علت‌های ابتلا به بیماری پیرونی هنوز به صورت کامل کشف نشده‌اند اما بر اساس یافته‌های فعلی محققان به نظر می‌رسد که مجموعه‌ای از عوامل در ابتلا به این بیماری دخیل هستند.

تصور محققان بر این است که بیماری پیرونی عموما به علت وارد شدن صدمات مکرر به آلت تناسلی شکل می‌گیرد. به عنوان مثال، آلت تناسلی مردانه ممکن است که در حین رابطه جنسی، فعالیت ورزشی یا در یک حادثه دچار آسیب‌دیدگی شود. با این حال، در بیشتر موارد، مردان مبتلا به بیماری پیرونی هیچ حادثه خاصی را در مورد آسیب‌دیدگی آلت تناسلی‌شان به یاد نمی‌آورند. در طول فرآیندهای ترمیم و بهبودی پس از آسیب‌دیدگی آلت تناسلی، بافت اسکار به شکل نامنظمی درمی‌آید که می‌تواند در نهایت به نوعی برآمدگی قابل لمس تبدیل شود یا نوعی خمیدگی یا انحنا در آلت تناسلی ایجاد کند.

هر طرف از آلت تناسلی مردانه دارای نوعی لوله اسفنجی است که انبوهی از رگ‌های خونی ریز را در خود جای داده است. این لوله‌های اسفنجی درون غلافی با بافت انعطاف‌پذیر قرار می‌گیرند که در حین نعوظ کشیده می‌شوند. وقتی که برانگیختگی جنسی اتفاق می‌افتد، گردش خون در این ناحیه‌ها شدت بیشتری می‌گیرد و در نهایت نعوظ به‌ واسطه همین منبسط شدن آلت تناسلی به وجود می‌آید.

در بیماری پیرونی، زمانی که آلت تناسلی به حالت نعوظ می‌رسد، قسمت دارای بافت جوشگاهی کشیده نمی‌شود و همین حالت موجب خمیدگی آلت تناسلی یا کج شدن آن می‌گردد که معمولا هم با درد همراه است. در بعضی از مردان، بیماری پیرونی به صورت تدریجی نمایان می‌شود و به نظر نمی‌رسد که ربطی به آسیب‌های واردشده داشته باشد. به همین دلیل هم محققان در حال تحقیق بر روی این موضوع هستند که آیا بیماری پیرونی می‌تواند با ویژگی‌های وراثتی یا بعضی از مشکلات و بیماری‌های خاص مرتبط باشد یا نه.

عوامل خطرساز بیماری پیرونی کدامند؟

وارد شدن آسیب‌های جزیی به آلت تناسلی مردانه همیشه موجب ابتلا به بیماری پیرونی نمی‌شود. با این حال، عوامل مختلفی می‌توانند در بهبودی ناقص و ضعیف آلت تناسلی و شکل‌گیری بافت اسکار نقش داشته باشند که در نهایت در ابتلا به بیماری پیرونی هم نقش ایفا می‌کنند. این عوامل به ترتیب زیر هستند:

• وراثت:

اگر پدر یا برادر شما به بیماری پیرونی مبتلا شده باشد، خطر مبتلا شدن شما نیز به این بیماری افزایش می‌یابد.

• اختلالات بافت همبند:

محققان دریافته‌اند مردانی که مبتلا به اختلال در بافت‌های همبند هستند، با افزایش خطر ابتلا به بیماری پیرونی مواجه می‌شوند. به عنوان مثال، بعضی از مردان مبتلا به بیماری پیرونی دارای نوعی بافت طناب‌مانند ضخیم در امتداد کف دست‌شان هستند که باعث می‌شود انگشت‌ها به سمت داخل کشیده شوند (به این مشکل «انقباض دوپویترن» می‌گویند).

• سن:

شانس مبتلا شدن به بیماری پیرونی همراه با افزایش سن مردان (خصوصا پس از ۵۵ سالگی) بیشتر می‌شود.

• عوامل دیگر:

از دیگر عوامل خطر ابتلا به بیماری پیرونی می‌توان به مواردی مانند سیگار کشیدن و ‌بعضی از شیوه‌های جراحی پروستات اشاره کرد.

توصیه می کنیم مقاله { علل سرد مزاجی زنان، پیشگیری و تدابیر درمان در طب طبیعی } را مطالعه فرمائید.

بیماری پیرونی معمولا با چه عوارضی همراه است؟

عارضه‌ها یا پیامدهای احتمالی ابتلا به بیماری پیرونی از این قرارند:

• ناتوانی در برقراری رابطه جنسی
• مشکل داشتن در رسیدن به حالت نعوظ یا حفظ این حالت (اختلال نعوظ)
• استرس یا اضطراب نسبت به توانایی‌های جنسی یا شکل و ظاهر آلت تناسلی
• فشار و استرس در رابطه جنسی با همسر
• ناتوانی برای پدر شدن به علت سخت شدن یا ناممکن شدن برقراری رابطه جنسی به صورت کامل

پزشکان چگونه بیماری پیرونی را تشخیص می‌دهند؟

معاینه فیزیکی معمولا برای تشخیص بافت جوشگاهی در آلت تناسلی و تشخیص بیماری پیرونی کافی است. به ندرت پیش می‌آید که مشکلات دیگر باعث شکل‌گیری علائم مشابه با بیماری پیرونی شوند و بررسی آن‌ها توسط پزشک ضرورت پیدا کند. اگر معاینه فیزیکی به نتیجه نهایی نرسد، پزشک می‌تواند از سونوگرافی یا شیوه‌های آزمایشی دیگر برای بررسی وضعیت آلت تناسلی در حالت نعوظ کمک بگیرد.

پزشکان چگونه بیماری پیرونی را درمان می‌کنند؟

اگر شرایط زیر وجود داشته باشد، ممکن است که پزشک رویکرد صبر و انتظار را در پیش بگیرد:

• خمیدگی یا انحنای آلت تناسلی شدید نباشد و به سمت شدیدتر شدن و بدتر شدن نرود.
• فرد همچنان بتواند نعوظ نسبتا مطلوب را تجربه کند و رابطه جنسی بدون درد یا با درد خفیف داشته باشد.
• فرد از نظر عملکرد نعوظ در وضعیت خوبی باشد.

اگر علایم شدید باشند یا به مرور زمان بدتر شوند، پزشک می‌تواند مصرف دارو یا عمل جراحی را برای بیمار در نظر بگیرد.

توصیه می کنیم مقاله { علل، علایم و علاج سرطان بیضه } را مطالعه فرمائید.

چگونه با بیماری پیرونی کنار بیاییم؟

بیماری پیرونی می‌تواند اضطراب شدیدی ایجاد کند و سرچشمه شکل‌گیری برخی تنش‌ها و فشارهای روانی بین شما و همسرتان باشد. پس برای مقابله با این بیماری به راهکارهای ساده اما مهم زیر توجه کنید:

• به همسرتان توضیح دهید که بیماری پیرونی چیست و این بیماری چطور بر توانایی جنسی شما تاثیر منفی می‌گذارد.
• بگذارید همسرتان بداند که شما نسبت به شکل و ظاهر آلت تناسلی‌تان یا اختلال در توانایی جنسی‌تان چه حسی دارید.
• درباره این‌که چطور باید در کنار همدیگر رابطه جنسی موفق و همچنین زندگی مشترک خودتان را حفظ کنید، حتما با همسرتان صحبت کنید.
• حتما با متخصصان سلامت روان که در زمینه امور جنسی یا امور زوج‌ها تخصص دارند، صحبت کنید و از آن‌ها کمک بگیرید.